مقایسه تاثیر راه رفتن روی نوار گردان و پیاده روی بر حداکثر اکسیژن مصرفی، نمایه توده بدن و درصد چربی زنان غیرفعال دارای اضافه وزن

سابقه و هدف: امروزه به­ دلیل شیوع چاقی، اضافه وزن و مدرنیزه شدن زندگی استفاده از نوار گردان به ­جای پیاده روی مورد استقبال است. هدف از این پژوهش مقایسه تاثیرات راه رفتن روی نوار گردان و پیاده روی بر حداکثر اکسیژن مصرفی، نمایه توده بدن و درصد چربی زنان غیرفعال دارای اضافه وزن بود. مواد و روش ها: در مطالعه نیمه ­تجربی حاضر 30 زن سالم غیرفعال دارای اضافه وزن به­صورت داوطلبانه شرکت کردند. افراد به طور تصادفی و پس از انجام یک پیش آزمون به سه گروه 10 نفره تقسیم شدند: گروه راه رفتن روی نوار گردان، گروه پیاده روی و گروه کنترل. برنامه تمرین به­ مدت 8 هفته، هفته ای 3 جلسه با شدت 60 تا 85 درصد ضربان قلب ذخیره بود. قبل و پس از 8 هفته حداکثر اکسیژن مصرفی از طریق تست پله کویین، نمایه توده بدن از تقسیم وزن به مجذور قد و درصد چربی با اندازه گیری چربی زیر پوستی سه نقطه ای توسط کالیپر اندازه گیری شد. نتایج: یافته ها کاهش معنی­دار نمایه توده بدن در گروه پیاده روی و راه رفتن روی نوار گردان را نشان داد. هم­ چنین، تفاوت معنی ­داری در حداکثر اکسیژن مصرفی بین سه گروه مشاهده شد. اما در نمایه توده بدن و درصد چربی هیچ گونه تفاوت معنی­ داری بین سه گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه پیاده روی حداکثر اکسیژن مصرفی را بهبود می­ بخشد می­ توان گفت پیاده روی می تواند بیش از راه رفتن روی نوار گردان به بهبود مشکلات ناشی از چاقی و اضافه وزن کمک نماید.